توجه و تلاش برای شاد بودن تمامی ذینفعان و لذت بردن آن‌ها از حضور در مجموعه و تعامل با آن
شادی هیجان مثبتی است که به رضایت از زندگی منجر شده و علاوه بر لحظه‌ای بودن در طول زمان نیز همراه آدمی است. آیزنک (روانشناس) شادی را اینگونه تعریف می‌کند: شادی عبارت است از مجموع لذت‌های بدون درد، آرامش خاطر و رضایت باطن “شادی به دو دسته تقسم می‌شود: شادی‌های حسی و گذرا” و “شادی‌های اصیل و پایدار رضایت از زندگی به شادی‌های اصیل و پایدار نزدیک است و منظور از شادی در آموزش کودکان، اکیداً شادی‌های زودگذر و معنادار نیست، بلکه شادی‌های عمیق‌تر مانند یادگیری، اکتشاف یا حس تحیر مدنظر است. از ویژگی‌های لذت اصیل، آگاهی به نقش سازنده و پالاینده رنج و سختی است فرد در شادی تقلبی و نااصیل، به دنبال فرار از سختی و درک لذت هرچه بیشتر و هرچه سریع‌تر است اما یک شادی آفرین می‌داند که شادی اصیل حاصل مشارکت فعال در جریان زندگی و لاجرم پذیرش سختی و رنج این چالش است.
