نحوه برخورد والدین با دعواهای کودکان

تیم روانشناسی افرادخت مفتخر است که در این مقاله در رابطه با نحوه ی برخورد والدین با دعواهای فرزندان تحقیقات و بررسی انجام داده است. همچنین نتایج تحقیقات جامع درباره نحوه ی برخورد والدین با دعواهای فرزندان را توضیح داده و در این مقاله ارائه داده است. برای اطلاع نحوه ی برخورد با فرزندان در دعواهای آن ها با ما در این مقاله همراه باشید.

برخورد اصولی در دعواهای بین فرزندان 

گاهی اوقات مشاهده می‌شود که بر سر مسائل بسیار کوچکی بین خواهر و برادرها دعوا رخ می‌دهد. دعوای بین فرزندان می‌تواند فارغ از سن و جنس، در تمامی خانواده‌ها رخ دهد. معمولاً این دعواها به تعداد زیاد در بازه‌های کوتاه انجام می‌شود.

اما سوال اصلی اینجاست که پدر و مادرها باید چه رفتاری در برابر این دعواها داشته باشند؟ روش برخورد مناسب با این نوع تنش بین خواهر و برادرها چیست؟ برای اینکه با پاسخ این سؤال و سؤالات مشابه در این زمینه آشنا شوید؛ پیشنهاد می‌کنیم که حتماً در ادامه با ما همراه باشید.

 

بررسی مزایا و معایب دعواهای فرزندان و نحوه برخورد والدین با آن ها

از نظر روانشناسی می‌توان گفت گاهی اوقات دیده می‌شود که دعوای بین فرزندان از نظر هیجانی برای آنها مفید باشد و مشکلی ایجاد نکند. یعنی این اختلافات در عین ایجاد مزاحمت برای والدین، می‌تواند برای خود فرزندان مفید باشد. همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندان آنها در کمال آرامش و بدون کوچک‌ترین تنش در کنار یکدیگر لحظات خود را سپری کنند.

این در حالی که با اطمینان می‌توانیم بگوییم که این اتفاق دربین هیچ خواهر و برادری نخواهد افتاد! جالب است بدانید دعوا بین فرزندان از ایمنی روانی بیشتری برخوردار است. فرزند شما با دعوا کردن، خواهر یا برادر خود را از دست نمی‌دهد. اما ممکن است به دلیل یاد گرفتن روش‌های حل مسئله غلط، دوستان و اطرافیان خود را از دست بدهد و در آینده در روابط خود با مشکلاتی مواجه شود.

نحوه برخورد والدین با دعواهای فرزندان برای کاهش دعوا

اولین نکته‌ای که باید در این زمینه به آنها یادآوری کنید این است که نباید فقط و فقط به خودشان فکر کنند، بلکه باید به نظرات و خواسته‌های دیگران نیز احترام بگذارند و به عبارت ساده‌تر با یکدیگر همکاری داشته باشند. شما به عنوان پدر و مادر می‌توانید با طرح سوالاتی مثل تو چه کاری می‌توانی انجام دهی که خواهر یا برادرت نمی‌توانند؟ یا تو چه چیزهایی داری که خواهر یا برادرت ندارند؟ و از این دست سؤال‌ها به دعوای بین آن دو و رقابت آنها پایان دهید. این سؤالات فرزندان شما را به این فکر می‌اندازد تا به احساسات و خواسته‌های خواهر و برادر خود نیز توجه داشته باشند.

نحوه برخورد والدین با دعواهای فرزندان برای آموزش انصاف و پذیرش تفاوت ها

گاهی اوقات دعوای بین فرزندان به این دلیل است که فرزند بزرگ‌تر می‌تواند به تنهایی کاری را انجام دهد اما او اجازه انجام آن کار را به تنهایی را ندارد. یا اینکه گاهی اوقات به خواهر یا برادر بزرگتر از او پول تو جیبی بیشتری تعلق می‌گیرد اما مقدار پول توجیبی او کمتر است و مواردی از این دست ممکن است در ذهن فرزندان کوچکتر این تصور را به وجود بیاورد که پدر و مادرشان او را دوست ندارند.

آن‌ها همواره به این موضوع فکر می‌کنند این روش پدر و مادرشان انصاف نیست بین آنها تبعیض قائل می‌شوند. آن‌ها به این نکته که عدالت در بین آنها برقرار شده معتقد نیستند. برای حل این مشکل می‌توانید از فرزند خود بخواهید که به دلیل این تفاوت‌ها فکر کند و خودش به این نتیجه برسد که چرا خواهر یا برادر او می‌تواند به تنهایی کاری را انجام دهد. اینکه خودش بفهمد بزرگتر بودن او همچنین اجازه‌ای را به او داده، می‌تواند از وقوع دیگر دعوای بین فرزندان جلوگیری کند.

نحوه برخورد والدین با دعواهای فرزندان برای آموزش حل مشکلات

یکی از روش‌هایی که از دعوای بین فرزندان جلوگیری می‌کند، آموزش روش‌های حل مشکلات به آنهاست. از فرزندان خود بخواهید تا در مورد اختلافات خود با هم صحبت کنند. اینکه بفهمند چگونه باید مسائل مختلف را بیاموزند، به مهارت آنها در این زمینه کمک خواهد کرد. به این ترتیب؛ علاوه بر دعوای بین خواهر و برادران، در هر محیط دیگری هم اگر مشکلی برایشان وجود بیاید، با رجوع به تجربه‌ای که در این زمینه دارند، راحت‌تر می‌توانند مشکلات را مدیریت کنند.

 

رفتار درست والدین هنگام دعواهای فرزندان 

فرزندان هر چند وقت یکبار با هم دعوا می کنند و والدین باید در مقابل این دعواها برخورد مناسب و صحیحی از خود نشان دهند. کودک موجودی است که با توانایی کم به دنیا می‌آید و در محیط به جست‌وجو و کشف می‌پردازد. کشف محیط کودک مانند بزرگسالان نیست. بسیاری از مفاهیمی که در نظر ما نادرست است.

ممکن است از نظر کودک درست باشد. در اینگونه موارد بزرگسالان باید خود را به جای کودک قرار دهند و دنیا را از دید فرزندان ببینند.دعوای فرزندان امری عادی است اما متاسفانه بزرگسالان به آن با دید منفی می‌نگرند. کودک در حین بازی دعوا می‌کند، دعوا برای او نوعی کشف محیط و دنیای بزرگسالان است.

در این دعواهای فرزندان کودک خود را به جای بزرگسالان قرار می‌دهد و خود را بزرگ می‌بیند. دعوای فرزندان علت‌های گوناگونی دارد.

یکی از این علت‌ها می‌تواند این باشد که کودک شب گذشته شاهد جدل و دعوای والدین خود بوده است و او نیز به روش تقلید تاخیری آن را در مهد کودک اجرا می‌کند. پس بر والدین است که تلاش کنند در مقابل چشم کودک جدل نکنند تا او نیز با مشاهده، آن را یاد نگیرد و بالطبع اولیا آن را به آموزه‌های مهد کودک‌ها یا به تربیت فرزندان دیگر ربط ندهند.

یکی دیگر از این علت‌ها می‌تواند پرخاشگری اولیا با کودک باشد. والدینی که با کودک خود سر ناسازگاری دارند، کودک پرخاشگر تربیت کرده و این پرخاشگری را در محیط‌های دیگر مانند مهد کودک به فرزندان دیگر منتقل می‌کنند. پس اولیا به هوش باشند صبر و تحمل خود را زیاد کرده و با کودک خود با عطوفت و مهربانی رفتار کنند تا از بروز پرخاشگری در کودک خود جلوگیری کنند.

نحوه برخورد والدین با دعواهای فرزندان در مهد کودک

بسیاری از اولیای فرزندان به مدیران و مربیان مهد کودک‌ها شکایت می‌کنند که بچه‌ها در مهد کودک با هم دعوا می‌کنند . پاسخ ما به اولیا این است که آیا بازی کردن فرزندان را مشاهده کرده‌اند؟ فرزندان همان طور که بازی می‌کنند دعوا هم می‌کنند و این خیلی طبیعی است.

باید به دعوای فرزندان با دید دیگری نگریست، یعنی با دید مثبت نه با دید منفی. دعوای فرزندان نوعی نه گفتن به زبان کودکان است. کودک ابتدا نه را با دفاع از خود و ایستادن تهاجمی در مقابل کودک دیگر می‌گوید. کودکی که نتواند در برابر کار دوست خود بایستند (شاید کار دوست کودک از نظر ما درست باشد و نیازی به مقابله نداشته باشد ولی از نظر کودک ممکن است نادرست باشد.

باید به نظر کودک احترام بگذاریم و در موقعیتی درست و به جا برایش موارد صحیح را توضیح دهیم) قطعا در بزرگسالی هم نمی‌تواند قابلیت این را داشته باشد که در برابر افکار و رفتار منفی ایستادگی کند.

بر والدین است هنگامی که دعوای کودک خود با فرزندان دیگر را مشاهده می‌کنند، در دعوای کودک خود مداخله نکنند. فرزندان همان‌طور که از عهده بازی با یکدیگر بر می‌آیند از عهده دعواهای خود نیز بر می‌آیند. دعوا نوعی بازی برای کودک تلقی می‌شود.

 

هنگامی که کودک در خانه از دوست خود شکایت می‌کند بر والدین کودک است که کاملا به حرف او گوش داده و در پایان صحبت‌هایش به او بگویند دعوای شما نوعی بازی است. وقتی با هم بازی می‌کنید طبیعی است که ممکن است با هم نیز دعوا کنید، این نمک دوستی شماست.

مهم این است که بعد از دعوا از یکدیگر پوزش بخواهید و با هم دوست باشید. او دوست شماست و شما مهربان‌تر از او هستید، حالا که شما مهربان‌تر از او هستید پس باید او را ببخشید و نیز به او بگویند برای این که به دوست خود بفهمانید شما با هم دوست هستید یک نقاشی برای او بکش و صحبت‌هایی از این قبیل.

هیچگاه سعی نکنید در دعواهای کودک مداخله کنید. همانطور که شما در خانه ممکن است با همسر خود مجادله کنید فرزندان هم در مهد کودک با دیگران مجادله می‌کنند. این دعواها و مجادله‌ها باعث رشد و پرورش کودک می‌شود. در تقویت زبان آموزی او به کودک کمک می کند. کودک در این دعواها بزرگ می‌شود و دوستی را یاد می‌گیرد.

و کلام آخر این که هیچگاه در پشتیبانی از کودک خود درصدد جنگ با کودک دیگر یا والدین او برنیایید زیرا این کار شما باعث کاهش اعتماد به نفس و شرم در کودک شما می‌شود.

اگر بیش از یک فرزند داشته باشید احتمالا دعوا، جروبحث و رقابت فرزندان خود را تجربه کرده‌اید. حقیقت این است که حتی بهترین و گرم‌ترین روابط بین خواهرها و برادرها هم می‌تواند گاهی با دعوا و رقابت همراه شود. دعوای بین فرزندان، اجتناب‌ناپذیر است و فقط باید یاد بگیرید آن را به بهترین شکل مدیریت کنید. در ادامه با دیجی‌کالا مگ همراه باشید تا درباره‌ی روش‌های مدیریت جروبحث و دعوای بین فرزندان بیشتر بخوانید.

 

نحوه و علت کنترل دعواهای فرزندان توسط والدین

جروبحث و ناسازگاری بین فرزندان، کاملا طبیعی است و در هر خانه‌ای اتفاق می‌افتد. اگر این جروبحث‌ها بیش از اندازه افزایش پیدا کند، می‌تواند به دشمنی و کینه‌های عمیق منجر شود و آرامش خانه را بر هم بزند. قبل از اینکه رابطه‌ی بین بچه‌ها سرد شود، باید به‌عنوان والدین آن‌ها قدم پیش بگذارید و مشکل را حل کنید.

وقتی روابط گرم و صمیمی و سازنده بین خواهرها و برادرها شکل بگیرد، بچه‌ها یاد می‌گیرند که چطور در دنیای بیرون از خانه با مشکلات مختلف کنار بیایند. بچه‌ها در محیط خانه یاد می‌گیرند که چطور با اختلافات کنار بیایند و آن را حل‌وفصل کنند.

وقتی فرزندان یاد بگیرند که تفاوت‌های یکدیگر را بپذیرند و مشکلاتشان را با روش‌های بهتری حل کنند، روابط گرم‌تر و صمیمانه‌تری بین بچه‌ها شکل می‌گیرد و خانواده به محیطی امن و آرام برای تمام اعضای خانواده تبدیل می‌شود.

نحوه برخورد والدین با دعواهای فرزندان و بررسی دلایل رایج دعواهای فرزندان

برای مدیریت کردن این شرایط ابتدا باید تشخیص دهید که چرا این دعواها و رقابت‌ها ایجاد می‌شود. هر دعوا و جروبحث ممکن است دلیل متفاوتی داشته باشد؛ مثلا اینکه نوبت چه کسی است تا اتاق را مرتب کند یا نوبت چه کسی است تا درباره‌ی دیدن فیلم در تلویزیون تصمیم بگیرد. اما ریشه‌‌ی اصلی این اختلاف‌ها ممکن است یک مسأله‌ی عمیق‌تر و مهم‌تر باشد.

در برخی از مواقع، مشکل اصلی ممکن است تفاوت شخصیتی باشد. گاهی هم ممکن است یک احساس رقابت حل‌نشده بین فرزندان وجود داشته باشد؛ به‌عنوان مثال، یک کودک ممکن است احساس کند که مادر یا پدر به خواهر یا برادر او توجه بیشتری دارند. کودک دیگری ممکن است احساس رنجش کند زیرا فکر می‌کند به دلیل کوچک‌تر بودن نمی‌تواند کار زیادی انجام دهد یا اختیارات بیشتری در خانه داشته باشد. یا یکی از خواهر و برادرها ممکن است دوست داشته باشد که محیط خانه ساکت‌تر و آرام‌تر باشد؛ در حالی که دیگری در پی فعالیت‌های پرسروصدا و ماجراجویی است.

 

اثرات بلند مدت بر سلامت روان

تاثیر دعوای والدین بر کودک در بلند مدت بیشتر خود را نشان می‌دهد. کودکان خردسالی که والدیشان مکرر دعوا می‌ کنند، احتمال بیشتری دارد تا رسیدن به مقطع‌های بالاتر تحصیلی افسردگی بچه‌ها، اضطراب و مشکلات رفتاری را تجربه کنند. البته؛ بچه‌ها در هنگام دعوای والدینشان، تنها با این مشکلات مواجه نیستند.

نکته: ایجاد عادت‌های نامناسب مانند شب ادرای در کودکان یکی از این اثرات مخرب است.

مهم ترین تاثیر دعوای والدین بر روی کودک

• کاهش عملکرد شناختی
• ایجاد رفتار خصمانه با کودکان دیگر
• مشکلات رفتاری
• اختلالات خوردن و مشکلات جسمی
• نگرش منفی به زندگی

 

چگونه اثرات منفی بر کودکان را کاهش دهیم

دعواهای زناشویی اغلب منشاء استرس خانواده و مشکلات سازگاری در کودکان است. در حالی که درگیری ما بین زوجین نباید منجر به آسیب رساندن به بچه‌ها شود و لزومی ندارد که فرزندان آسیب جانبی در اختلاف ازدواج باشند. این نکات می تواند به کاهش تأثیر بر سلامت روان کودک شما کمک کند.

از درگیری های مخرب اجتناب کنید

ما مجبور نیستیم جلوی کودکان از همه اختلاف نظرها اجتناب کنیم و در واقع نمی‌توانیم. یک مطالعه جدید نشان داده است که دعواهای زناشویی می‌تواند برای رفع کدورت‌ها مفید باشد، البته اگر این دعواها سازنده باشد.

رفتارهای مخرب تعارض شامل خشم غیرکلامی، رفتار خاموش والدین یا کناره گیری والدین است. این تاکتیک‌های بی سر و صدا کودکان را به همان اندازه ناراحت می‌کند. بهترین کاری که می توان در زمان وقوع دعواهای انجام داد، اجتناب از استفاده از استراتژی های مخرب است.

مدل اختلاف نظر محترمانه

همه استدلال ها بد نیستند. فرض کنید دو بچه با هم دعوا می‌کنند، چطور می‌خواهید آن‌ها را حل کنند. سپس دفعه بعد که با شریک خود وارد مشاجره شدید شدید دقیقاً همین کار را انجام دهید. بچه‌ها از رفتارهای ما یاد می‌گیرند. مبادلات خصمانه بین والدین ناخواسته الگوی رفتار پرخاشگرانه است. آنها به بچه‌ها می‌آموزند که پرخاشگر بودن “راه بزرگسالی” برای حل تعارض است. بنابراین، احترام گذاشتن به مبادلات بین اعضای خانواده به کودکان مهارت‌های حل تعارض را آموزش می‌دهد.

از رفتارهای تعارض سازنده استفاده کنید

رفتارهای تعارض سازنده با پیامدهای مثبت در کودکان از طریق بهبود امنیت کودک، احساسات مثبت، خواب، پیشرفت تحصیلی، مهارت های اجتماعی، مهارت های حل مسئله، حل تعارض، مقابله با استرس و پیامدهای مرتبط با سلامت مرتبط است.

به بچه ها احساس اطمینان دهید

یکی از دلایل آسیب پذیر بودن بچه ها در قبال دعوای پدر و مادر، ترس از آینده و عدم اطمینان است. به آنها یادآوری کنید که این فقط یک استدلال بود و نشان دهنده مشکلات بزرگتر نیست. به آنها اطمینان دهید که هنوز همدیگر را دوست دارید و قرار نیست طلاق بگیرید. (البته با فرض اینکه این یک جمله درست باشد)

خاتمه دادن به دعوا

مطمئن شوید که فرزندانتان درک می‌کنند که شما هنوز یک خانواده قوی هستید. توضیح دهید که گاهی اوقات مشاجره اتفاق می‌افتد و مادر و پدرها ممکن است عصبانی شوند. با این حال، همه شما با وجود اختلاف نظرها یکدیگر را دوست دارید.

دعواهای که هنوز حل نشده‌اند

دعواهای خانوادگی حل نشده می‌تواند تأثیر منفی بر روابط زناشویی، روابط والدین با فرزند و عملکرد خانواده داشته باشد. وقتی بحثی فاقد توضیح خوب باشد، یا حاوی سرزنش والدین یا بلعکس سرزنش کودک باشد، آسیب عاطفی به بچه‌ها می‌تواند بیشتر باشد. یک مطالعه نشان می‌دهد که برخی از کودکان، به‌ویژه پسران، ممکن است خود را برای این درگیری سرزنش کنند.